De coronacrisis heeft veel impact op iedereen die in zorg en welzijn werkt. Veel professionals maken deze weken overuren, terwijl anderen het nu juist rustiger hebben. Kinderarts in opleiding Chantal vertelt over haar ervaringen en werk op dit moment.
Ik ben Susannah en werk op de redactie van PGGM&CO. Ik sprak met kinderarts in opleiding Chantal die naast de zorg van de patiënten op dit moment ook haar diensten werkt aan het beleid en de protocollen voor de kinderafdeling in het ziekenhuis waar ze werkt .
De protocollen die nu klaarliggen, kunnen vanavond weer veranderen
“Op zich is mijn werk altijd onvoorspelbaar”, vertelt Chantal. “Dat hoort ook wel bij het vak. Of je druk bent op de verloskamers of op de eerste hulp? Je weet het eigenlijk nooit. Maar op dit moment veranderen zaken steeds. De protocollen die nu klaarliggen, kunnen vanavond weer veranderen. Zo kregen we gisteren een aangepast advies over het gebruik van onze mondkapjes. Dit moet we dan gelijk in alle protocollen aanpassen.”
Dan moeten wij ook een beschermend pak aan om de baby te onderzoeken
Ik vraag Chantal welke veranderingen zij ziet op haar afdeling. “Van de week werd er een baby geboren en de moeder had het virus. Dan moeten wij ook een beschermend pak aan om de baby te onderzoeken. En ook voor ouders van oudere kinderen heeft het gevolgen. Als we kinderen opnemen dan blijft er altijd een ouder bij het kind slapen. Als een kind nu klachten heeft die bij het coronavirus COVID-19 passen dan mag die ouder de kamer niet meer af. Dit in verband met besmettingsgevaar. Geen ideale situatie, maar soms kan het niet anders. Wij merken het dus aan redelijk kleine dingen. Totaal anders dan de intensive care of plekken waar heel veel mensen met nieuwe coronavirus liggen. In verhouding hebben wij het nog makkelijk.”
Dat is wel gek want kinderen missen natuurlijk gewoon hun familie
En wat merken de kinderen in het ziekenhuis van de huidige situatie? “Ik denk dat ze het vooral merken aan de aangescherpte bezoekregeling. Normaal kunnen ouders, broertjes, zusjes en vriendjes gewoon komen. Er mag nu in principe maar 1 ouder per dag aanwezig zijn. En als vader of moeder hoest dan mag die ook niet komen. Dat is wel gek want kinderen missen natuurlijk gewoon hun familie. Ook is het voor kinderen soms beangstigend dat we allemaal beschermende pakken dragen wanneer dit nodig is.
De tegenstelling tussen het ziekenhuis en daarbuiten is zo groot
"Vorige week zouden wij op vakantie gaan, maar dat kon natuurlijk niet meer. Daar baalde ik van. Maar als ik dan de verhalen van mijn collega’s hoor die nu op de intensive care werken, denk ik waar maak ik me druk om. Gisteren in de auto dacht ik aan de grote verschillen in ons land. Ik kom uit het ziekenhuis waar crisis is en iedereen ontzettend hard werkt. En daarna lees ik op Facebook dat sommige mensen thuis zich rot vervelen. Begrijp me niet verkeerd hoor want ik snap die mensen ook. Maar die tegenstelling is zo groot.”
We zijn één team en doen het met zijn allen!
Ik sluit af met de vraag wat Chantal in deze tijd helpt. “Het is bijzonder hoe we in het ziekenhuis nu echt met zijn allen samenwerken. Normaal is de kindergeneeskunde best een individueel specialisme en nu werken alle specialismen samen om de volwassen afdelingen te helpen. Dus ook kinderartsen en arts-assistenten kindergeneeskunde werken op de longafdeling en volwassen intensive care. We zijn één team en doen het met zijn allen!”
Reageren
Reageer hieronder op het artikel. Je ingevulde voornaam is te zien bij je reactie.
Reactie