1. Home
  2. Corona verhalen
  3. Samantha vertelt haar verhaal

Samantha vertelt haar verhaal

5 5 minuten lezen
Overzicht
  • 3 reacties
  • 110 vind ik leuks
Geplaatst door Amy op 26 maart 2020
Samantha werkt als verpleegkundig specialist in een verpleeghuis. Zij vertelt in een video hoe haar werk verandert door het coronavirus.

Wil jij net als Samantha jouw verhaal vertellen aan andere collega's? Neem dan zelf een kort filmpje op en stuur dat naar: redactie@pggmenco.nl. Je mag ook eerst contact met ons opnemen voor meer informatie.

Of wil je gewoon wat delen naar aanleiding van het verhaal van Samantha? Reageer dan hieronder.

Reageren

Reageer hieronder op het artikel. Je ingevulde voornaam is te zien bij je reactie.

Dit formulier is beveiligd met reCAPTCHA en Google's Privacybeleid en Servicevoorwaarden zijn van toepassing.

Reactie

  • Annemarie van den Berg
    Geweldig werk wat je doet. Ga vooral zo door!! Helaas beleef ik het nu vanaf de zijlijn omdat ik al een half jaar thuis zit door ernstige schouderproblemen. Normaal gesproken werk ik bij Careyn in de thuiszorg, een geweldige baan, gezellige collega's en leuke clienten! Ik hoor regelmatig dat ze het echt moeilijk hebben door een tekort aan beschermingsmaterialen. Echt super lastig voor ze....
  • ellie
    ten eerste wens ik jullie veel sterkte in deze drukke-éxtra drukke tijd en spanning, ook voor jou en al je collrga's"sterkte, houd vol en wees tegelijk voorzichtig; Wel i ding"bijn iedereen heeft het over:önze ouderen, onze kwetsbare ouderen in een verpleeghuis oid, vriendelijke groet, ellie wijnberg, verpl. huis bertilla, drachten.
  • yvonne jansen
    Hoi Samantha, Wat een verdrietig verhaal voor de mensen die die niet weten wanneer zie ik mijn geliefden weer? Zeker op het einde van het leven zijn die momenten van contact heel belangrijk. Zou een facetime of videoverbinding voor deze mensen iets zijn?Zodat ze elkaar tenminste wel kunnen zien en dan in dit geval niet horen? Als de vrouw van deze man dingen opschrijft en voor het beeld houdt? Of een koptelefoon voor de meneer? Voor jullie als verpleegkundigen een extra moeilijke dimensie om te begeleiden. Wat is het zwaar he! Zelf werk ik in de woonbegeleiding met verstandelijk gehandicapten. Zij zijn nu ook allemaal thuis en moeten oppeens anderhalve meter afstand houden, hun bezoekers missen,de geplande vakanties en uitjes gaan niet door en de hele tijd hun handen wassen waar ze niet aangewend zijn. Wijzelf lopen tegen het gebrek aan bescherming aan. Deze worden niet verstrekt vanwege de schaarste en pas op moment van een besmetting die bevestigd is krijgen we deze aangereikt. Dat geeft veel stres bij ons als team. Vandaag zal ik in ieder geval een aantal beschermings kapjes voor mijn team naaien maar dat is wel een povere situatie. We hebben wel handschoenen aan die nog bij de huishoudelijke dienst lagen. Spannende tijd en ik wens jou en jouw collega,s alle goeds en gezondheid, groeten, Yvonne