Yvonne over geldzorgen: "Ook tijdens mijn werk houden geldzorgen mij bezig."

Ik ben Sarah, contentspecialist bij PGGM&CO. Ik ging in gesprek over geldzorgen met Yvonne (39); trajectbegeleider voor cliënten met een verstandelijke beperking. Zij werkt deels met cliënten met een langdurige zorgvraag (WLZ) en deels in de forensische zorg. Aan de hand van 3 stellingen deelt Yvonne haar ervaringen en haar beste tips. Ook hield zij een week lang vlogs bij over geldzorgen.

In de zorg heerst een gevoel van schouders eronder. Daarom is praten over geldzorgen nog lastiger. 

“Ik herken dit helemaal bij mijzelf en zie het ook duidelijk terug bij collega’s. Vaak doen we het af met een grapje: ‘De maand is weer net een week te lang’, zeggen we dan. Als we er wel over praten, gaat het in de loop van het gesprek weer over cliënten. Want voor hen is het pas echt zwaar. Dat zien we echt zo.”

Mijn geldzorgen beïnvloeden mijn dagelijks leven en daarom ook mijn werk. 

“Ja, dat is zeker zo. Eerst dacht ik; als ik werk is er geen tijd om over geldzorgen na te denken. Dat blijkt niet zo. Ik ben nu veel alerter. Een voorbeeld was met Koningsdag; we dronken wat met cliënten op de vrijmarkt. Achteraf wil ik dat zo snel mogelijk declareren. Dat is ook zo met het voorschieten van parkeerkosten bij het ziekenhuis. Of geld voor de 'Lief en Leed Pot'. Vanwege de vele zieke collega’s de laatste tijd is de pot snel leeg. Het telt allemaal op.”

“Gelukkig heeft het geen invloed op mijn werkplezier. Collega’s zijn wel op zoek naar een andere baan vanwege een hoger salaris ergens anders. Er is overal tekort dus ze kunnen zo aan de slag.”

"Mijn vak is veranderd; je staat nu naast je cliënt. Zo zorg je er steeds voor dat ze zelf die volgende stap zetten. Dat vraagt veel van je als begeleider. Daarnaast is ook de samenleving verhard. Er is meer agressie in mijn werk. Al deze ontwikkelingen in de loop der jaren en de waardering die we daar nu voor krijgen in geld, sluiten niet meer op elkaar aan. Daar wringt het soms wel voor mij. Soms vraag ik me daardoor wel af of mensen doorhebben wat voor werk ik doe. Het is zwaar en belangrijk voor de samenleving maar voelt onzichtbaar."

De gevolgen van de huidige prijsstijgingen voel ik als een extra mentale druk.

“Ja, dat herken ik zeker. Ons vak is mooi maar mentaal is het zeker zwaar. Geldzorgen komen daar nog bovenop. Thuis maken we echt striktere keuzes. Dat doet ook wel wat met me. Dit jaar gaan we in de zomer 4 dagen weg. Dan denk ik wel: ‘Kunnen we dan eigenlijk wel genoeg bijkomen?' Je bent nog maar net op de camping of het is weer voorbij.”

“Afgelopen 2 jaar konden we niet op vakantie. Ik houd wel in de gaten dat ontspanning toch lukt. Nu plannen we wat dagjes weg. Het liefst had ik 2 weken gehad om tot rust te komen als gezin. Dat kan niet omdat we de zolder isoleren vanwege de stijgende energieprijzen. Beiden kan niet. Daar pieker ik wel over.”

Wat zijn je beste tips?

“Stel de cv-ketel lager in. De ketel staat standaard op 80 graden. Dat kan in deze tijd van het jaar lager en dat scheelt een hoop.”

“Ik houd ook een kasboek bij.  Alleen voor het grote overzicht. Ik let dus wel op mijn uitgaven maar niet constant. Neem ook afstand van je kasboek. Het gaat niet om alle kleine uitgaven. Dan ben je er teveel mee bezig.”

“Ik schrijf mijn zorgen van me af. Dat helpt ook. Daarnaast deel ik mijn zorgen met mijn man en mijn beste vriendin. Als familie helpen we elkaar. Onderling is er geen schaamte. Naar buiten toe kregen we als gezin mee: praat er niet over. Dat zorgde juist voor stress. Daarom is dat nu juist mijn belangrijkste advies: praat erover! Als er hulp in je omgeving is, neem het dan aan. Openheid is nodig."

Praat ook mee: spelen geldzorgen ook bij jou? Deel je ervaringen en tips met je collega's in de reacties hieronder: