Zorgen uit liefde: hoe Netty mantelzorger werd voor haar broer 

Van zus naar mantelzorger

Op aanraden van artsen verhuisde Ruvensy naar Nederland om hier verder te revalideren. Na een korte tijd bij familie gewoond te hebben, trok hij bij Netty in. Inmiddels wonen ze bijna twee jaar samen. Ruvensy moest alles opnieuw leren: praten, lopen en zelfredzaamheid. Netty wist meteen: ''Ik wil er voor hem zijn.''  

Door de hersenbloeding is Ruvensy halfzijdig verlamd en heeft een spraakstoornis (afasie), wat het communiceren moeilijk maakt. Hij gaat drie keer per week naar therapie om te werken aan zijn herstel. “Hij denkt nog in het Papiaments (zijn moedertaal) en kan vaak niet op de juiste woorden komen,'' vertelt Netty. Dat zorgt soms voor frustratie, maar gelukkig leren de therapeuten en ik hem steeds beter begrijpen.”  

Een nieuw ritme vinden

Naast haar zorgtaken als mantelzorger werkt Netty al 23 jaar in de geestelijke gezondheidszorg. Momenteel als behandelaar bij een GGZ-organisatie. Ze werkt 33 uur per week, van maandag tot en met donderdag. Ruvensy gaat dan naar de dagbesteding. “Als ik klaar ben met werken, begint de zorg thuis. Ik help mijn broer met de dagelijkse dingen, de administratie, de zorg en het naar buiten gaan. In het begin ging ik mee naar alle therapieën. Nu gaat het langzaam iets beter met hem en kan hij zelfstandig met de taxi” vertelt ze.   

Leren loslaten

In het begin als mantelzorger had Netty weinig tijd voor zichzelf: “Alles draaide om de zorg en welzijn van mijn broer. Maar nu het steeds iets beter met hem gaat, zegt hij zelf: ga wat leuks doen’. Dat helpt. Wandelen heeft me veel rust gebracht. Even naar buiten en mijn hoofd leegmaken.”  

Ook de steun van collega’s en vrienden was onmisbaar. “Ik ben niet getrouwd en heb geen kinderen, dus mijn collega’s zijn echt mijn steun en toeverlaat. Ze luisteren, motiveren me, bieden hulp en een luisterend oor. Dat maakt het allemaal draaglijker.” 

Zorgen met liefde

Wat Netty het mooiste vindt aan mantelzorgen? Daar hoeft ze niet lang over na te denken. “Ik zorg voor mijn broer met liefde. Ik doe dit met mijn hart. Liefde staat bij mij op de eerste plek. Daar begint alles mee.”  

Ze leert van hem om geduldig te zijn en door te zetten. “Ik heb mijn leven even op pauze gezet om mijn energie in zijn herstel te steken. Maar nu is het tijd om weer wat vaker voor mezelf te kiezen.”  

Haar boodschap aan andere mantelzorgers

“Blijf goed voor jezelf zorgen,” zegt Netty beslist. “Dat is makkelijk gezegd, maar moeilijk gedaan. Zoek steun, praat met mensen die hetzelfde doormaken en durf om hulp te vragen. Mantelzorg vraagt veel van je. Soms moet je bewust kiezen: vandaag ben ik thuis of vandaag ben ik op mijn werk. Je kunt niet altijd alles tegelijk.”