Hoe ga je om met verschillende generaties in jouw team?

Ik vind het waardevol dat er verschillende leeftijden in ons team werken, buiten dat je van elkaar leert is het ook heel gezellig! Je blijft er jong bij😉

Zeker leuk en leerzaam, maar het leerzame stopt zo goed als zodra er duidelijk is dat de betreffende collega na xx arbeidsjaren op dezelfde locatie beland is in een soort tunnelvisie. Staat zelf dus niet/ weinig meer open voor leren/ groeien/ out of the box denken. Het werken lijkt dan meer op een fabriek, waar de cliënten maar in dienen te passen. Dat vind ik jammer. Ik ben er nog niet uit hoe en of dit omkeerbaar is.

Het is heel verschillend sommige zien het werk niet en andere hoef je weinig te vertellen. Afkomst speelt ook een rol omdat de mentaliteit vaak verschild en dat maakt communiceren vaak lastig.

Ik ben nu zelf 49 en min. 25 jaar in het vak. Vroeger heb ik geleerd van mn ouders collegas, zij hebben veel kennis, ook als ze geen ervaring in de zorg hebben, hebben zij wel ervaring in het leven. Ook nu leer ik nog van degenen die ouder zijn, maar ook van de jongere. En juist ik kan ook de jongeren nu mijn ervaringen delen. Groet!

Je leert van elkaar en een mix van leeftijden is alleen maar positief

Ik werk nog in de peuteropvang. Ik ben heel direct ook naar de kinderen toe. Jongere collega s betuttelen nog al heel graag. Bij mij is ja-ja en nee-nee. Voorbeeld: Bij ieder pijntje ..ach kom maar hier ..op schoot pakken..kusjes erop geven. Ik kijk en als er niets aan de hand is ga ik er ook niet erg bovenop zitten. Voorbeeld: Juf ziet niks, en dan afleiden met o ik zie (bv) een spinnetje of vogel. Werkt prima. Brood in stukjes snijden...korstjes eraf halen. Nergens voor nodig ze hebben tanden en kiezen.

Ik ben de oudste in het team....62 jaar. Ik werk met allerlei mooie, goed opgeleide en gemotiveerde jonge mensen. Erg leuk en gezellig.

De schouders eronder en door-doen. Ik mis het bij het merendeel van onze allochtone medewerkers. Met name in de lager betaalde functies is er geen wij/team gevoel en werkt men voor het geld. Men heeft geen binding en 'hart voor de zaak'.

Ik ben 39 en al aantal jaar werk/stage begeleider. Super leuk om jonge mensen het vak te leren en te zien groeien. Mee denken over opdrachten. En samen kom je soms tot verassende nieuwe inzichten. En ze blijven allemaal bij ons werken na hun stage of opleiding. Dus we krijgen en professionele medewerkers voor in de plaats.

Als je al vele jaren in de zorg werkt, doe je dingen op jouw manier, het is juist goed dat 'nieuw bloed' vragen stelt! Waarom je het zo doet, zo kijk je extra naar je werk en zo leer je altijd bij. Wel is de mentaliteit verandert bij de jongere collega's, ze zijn soms te assertief. Over uren vooral, als je werk klaar is, dan ga je naar huis, zo sta ik erin. De jonge generatie niet, ik werk tot zo laat, dat staat in mijn contract! Sorry, we werken met mensen, niet met kapotte radio's! En hoezo zit je zo lang achter een laptop of een telefoon? Dat is niet je eerste werk! Eerst je cliënten, dan de rest! Dat is mijn manier en mening van het werk.

Ik vind het juist heel leuk,ik ben zelf 65 jaar en werk op dagbesteding met een mooie mix van jong en oud met verschillende achtergronden. Dat geeft energie! Soms wel lastig als collega's zzp'er worden puur voor de verdiensten. Dat vind mijn zorghart echt lastig ;)

Ik ben gelukkig al een aantal jaar met pensioen.

Ik vind het verfrissend met jongere collega's te werken We leren van elkaar, ik de ervaring en zei de jeugdigheid met nieuwe inzichten en enthousiasme. Gelukkig werk ik met twee meiden die openstaan voor de ervaringen en ook hun eigen inbreng hebben en als er iets is, maken we dat bespreekbaar.

Ik werk al meer dan 43 jaar in de zorg en merk dat de mentaliteit sterk is verandert. Jongere collega's pakken minder snel aan en hebben weinig begrip voor de oudere collega terwijl deze dikwijls de kar trekken. Het is meer ieder voor zichzelf terwijl dit in het verleden echt anders was. Jammer want de lol gaat er zo wel meer af!

Wij als vrouw( tuurlijk ook mannen) moeten elkaar steunen. De een zit zwaar in de overgang vol met hormonen en de ander is 17 jaar en komt net kijken. Heb elkaar lief, respecteer elkaar, leer van elkaar en span jezelf in om elkaar te leren kennen en begrijpen. Niet van ik ben 60 jaar heb een bak vol ervaring dus je luistert maar van mij. Er zit een generatiekloof tussen. Dat valt me enorm op in de zorg. En de zorg is al zo zwaar onderbezet. Praat met elkaar rustig en stel de vraag.

Waarom zou je niet met verschillende generaties kunnen werken. We zijn immers allemaal een keer moeten starten met onze baan. Ik was al begin 40 en heb toen indertijd veel van de jonkies geleerd 👌🏼

Als 60+er merkte ik dat er op de OK minder respect is voor ouderen. De jeugd komt zelfverzekerd en mondig over. Met een bak ervaring werd ik niet altijd serieus genomen. Ik was een harde werker dat vonden sommigen wel fijn. Konden zij rustiger aan doen. Niet samen de kar trekken.

In een team is het waardevol en leerzaam dat er verschillende generaties aanwezig zijn. Je kunt van elkaar leren en elkaar ondersteunen. Maar in de praktijk ervaar ik het anders, omdat bij het maken van het rooster er geen rekening met je leeftijd wordt gehouden. En je dus net zo wordt ingedeeld als een collega die de helft jonger is. En daardoor ervaar je de zorg als oudere ook heel zwaar. En ervaren jongere collega's het ook zwaar als je om hulp vraagt. Er wordt niet naar de persoon gekeken maar naar de bezetting. Dat is heel jammer.....

Het moeilijke, van verschillende leeftijden. Ik moet als 62 jarige net zo hard werken als iemand van bv 35 jaar Ik geef dit al zo vaak aan. Maar niets. Ja mindfulness. Maar dat is geen oplossing maar een lap middel

Verschillende generaties vullen elkaar aan in, beleving, mensenkennis en inzicht