‘Preach what you teach’: Sascha over mantelzorg  

De rollen keren om 

 Toen Sascha twee jaar was, overleed haar moeder. Haar oom en tante namen haar en haar broer in huis. Ze hadden zelf geen kinderen en gaven hun een warm thuis. “Mijn oom en tante zijn altijd heel belangrijk voor me geweest. Vooral mijn oom en ik hadden een hechte band samen. We waren twee handen op één buik. Misschien wel omdat het de broer van mijn moeder is,’’ vertelt ze.    
  
Rond 2020 werd dementie bij haar oom vastgesteld. Wat begon met kleine vergeetmomenten, groeide langzaam uit tot iets groters. Voor haar tante, inmiddels 86 jaar, waren het zware jaren. Sascha ondersteunde haar in de mantelzorgtaken. De zorg werd steeds intensiever, tot het moment dat het thuis niet meer ging. “Mijn tante had dag en nacht voor hem gezorgd. Het loslaten was ontzettend moeilijk.”   

Een dubbele klap 

Drie weken nadat haar oom werd opgenomen, kreeg haar tante een herseninfarct. “Het ene moment was ik bij mijn oom die volop kletste, maar niet meer wist waar hij het over had. En het volgende moment stond ik bij mijn tante in het ziekenhuis die het wel wist, maar niets meer kon zeggen. Het was een onwerkelijke periode.’’ Haar tante revalideerde voorspoedig, maar kort daarna overleed haar oom. “Het was een rollercoaster. Mijn tante had nauwelijks tijd gehad om te herstellen en toen kwam het verlies van haar man.”   

Zorgen en regelen 

Sindsdien is Sascha mantelzorger voor haar tante. “Ze heeft geen intensieve zorg nodig, maar wél de aandacht en ondersteuning. Het niet-aangeboren hersenletsel speelt een grotere rol dan je denkt. Ze is kwetsbaarder geworden, emotioneler en haar sociale netwerk is klein.”   

Veel praktische taken regelt Sascha nu: administratie, afspraken en andere regelzaken. “Soms wil ik gewoon even een kop koffie met haar drinken of een spelletje doen, maar vaak beland ik in de regelmodus.” Om zichzelf te ontlasten schakelde Sascha hulp in via Saar aan Huis, een organisatie. “Er komt nu iemand drie uurtjes per week. Dat geeft lucht. Zo blijft er ook ruimte voor de momenten die echt waardevol zijn.”   

Preach what you teach 

Sascha is nuchter en positief. “Ik weet dat de situatie niet beter wordt, dus probeer ik realistisch te zijn. Ik heb mijn gezin, familie, mijn werk en mijn vrienden. Ik wil blijven zorgen, maar wel op een manier die haalbaar is.” In haar praktijk helpt ze mensen met bewust te zijn en het nemen van eigen regie. Lessen die ze nu ook op zichzelf toepast. “Preach what you teach. Soms zeg ik ‘nee’ tegen iets, om ‘ja’ te zeggen tegen mezelf. Vroeger was ik strenger. Alles moest goed. Nu weet ik dat ik het goed doe, ook al voelt het niet altijd zo.”    

Wat ze het mooiste vindt aan mantelzorgen? Ze wordt er stil van. “Dat het je raakt in je kern. Dat je zorgt en naar elkaar omkijkt, gewoon vanuit je hart. Dat is waar het om gaat.”