Mijn mentale klachten vond ik het ergst
‘Gewrichtspijnen, slaapproblemen, spontane ontstekingen, een droge mond, zo kan ik nog even doorgaan. Maar mijn mentale klachten vond ik het heftigst. Een jaar lang zat ik in een hormonale achtbaan zonder te weten waar het einde was’, zegt hormoontherapeut én vrouwencoach Danielle Griesheimer, die in die tijd nog werkte als SEH-verpleegkundige. ‘De klachten begonnen nadat mijn tweede eierstok was verwijderd. Ik kreeg hormoontherapie, maar daar moest ik vanwege alle bijwerkingen mee stoppen. Dan maar overgangsklachten. Die zou ik wel aankunnen. Nou, dat heb ik dus flink onderschat.'
Kort lontje
De drukte en hectiek van de Spoedeisende Hulp vlogen me steeds meer naar de keel. Als er meer dan drie patiënten lagen, overzag ik het niet meer en moest ik drie keer checken of ik een handeling had gedaan. Ik ergerde me aan collega's, klaagde veel en was niet meer in voor een geintje. Op het werk en thuis had ik een kort lontje. Ik zette mijn oudste zoon van zeven eens voor straf op de gang. Hij begon te gillen. Ik was zo geïrriteerd, ik trok de deur open en schreeuwde terug. Daarna voelde ik me verschrikkelijk schuldig.
Geen herkenning
Gek genoeg herkende ik mijn klachten niet als overgangsklachten. Ze waren ook zó breed en ik zat er te diep in. Ook Erwin had het niet door, al is hij heel zorgzaam. Wij hebben daardoor nooit ruzie gekregen. Collega's namen wel afstand van me. Ze zochten me niet meer op voor een gezellig praatje. Als iemand eens had gevraagd: “gaat alles wel goed met je?” had dat het makkelijker gemaakt om aan te geven als het even niet zo lekker gaat. Ook mijn huisarts wist te weinig van overgangsklachten. Hij behandelde elke klacht afzonderlijk. Via internet vond ik hulp bij Care for Women, een organisatie die zich richt op vrouwen met hormonale klachten. Ik herkende me in de verhalen op de website en meldde me aan voor een opleiding als consulente. Al tijdens de eerste les barstte ik in huilen uit. Zie je, ik ben niet gek, dacht ik. Ik ben in de overgang.
Je hoeft je niet te voelen zoals ik me voelde
Met voedingssupplementen ben ik grotendeels van mijn klachten af gekomen. Mijn baan als SEH-verpleegkundige had ik toen al opgezegd. Het werd te zwaar, onder andere door de hormonale klachten. Inmiddels werk ik alweer zes jaar als zelfstandig hormoontherapeut en vrouwencoach. Dat geeft me zóveel voldoening. Als vrouw met overgangs- of menstruatieklachten hoef je je niet te voelen zoals ik me heb gevoeld. Dat is echt zonde van je leven.’
Ik vond juist dat ze meer voor zichzelf opkwam
Erwin Griesheimer (49), zelfstandig fysiotherapeut en klassiek homeopaat
‘Danielle is de stabielste vrouw die ik ken. Zij had in die tijd het gevoel dat ze de weg kwijt was. Ik heb dat toen niet zo ervaren. Ja, ze reageerde soms kribbiger. Maar ik vond juist dat ze eindelijk meer voor zichzelf opkwam. Soms was ze wat onzeker over haar werk. Maar ze is een perfectionist, dus heel gek vond ik dat niet. En ja, ik schreeuw ook weleens tegen de kinderen. Ik voel me daar alleen minder schuldig over.'
Misschien had ik haar beter kunnen ondersteunen
'Door Danielles eigen praktijk ben ik me wel gaan verdiepen in de werking van vrouwelijke hormonen. Had ik toen geweten wat ik nu allemaal weet, dan had ik vaker gevraagd “hoe gaat het?” en ook beter doorgevraagd. Misschien dat ik haar dan nog beter had kunnen ondersteunen. Ik ben blij dat Danielle nu lekker in haar vel zit, ook qua werk. Wel is haar geheugen wat slechter geworden. Ik ben mijn wandelende agenda kwijt. En soms noem ik haar “het meisje zonder clou”, naar een sketch van cabaretier Jochem Myjer. Danielle vertelt dan een verhaal, waarna ik denk: wat is de boodschap? Dat had ze voorheen niet. Maar daar kan ik om lachen.’
Bron: IZZ
Fotografie: Studio 38c te Overasselt
Reageren
Reageer hieronder op het artikel. Je ingevulde voornaam is te zien bij je reactie.
Reactie