1. Home
  2. Werk-privébalans
  3. Pesten op de werkvloer
  4. Frederique werd 8 jaar lang gepest door haar manager

Frederique werd 8 jaar lang gepest door haar manager

8 8 minuten lezen
Overzicht
pesten door leidinggevende
  • 17 reacties
  • 55 vind ik leuks
Geplaatst door Jamie op 17 april 2024 Jamie
Frederique (46 jaar) werkt al ruim 27 jaar met veel plezier in een grote zorginstelling, ook wel haar tweede thuis. Totdat de sfeer met de komst van een nieuwe manager volledig omslaat. Frederique wordt continu openlijk terechtgewezen, onheus bejegend en krijgt denigrerende opmerkingen naar haar hoofd. Later blijkt ze helaas niet de enige met deze ervaringen, want ook haar collega's ervaren pestgedrag van deze manager. Ze zoekt hulp binnen de organisatie, maar die blijkt moeilijk te vinden. Frederique vertelt haar verhaal.

 

Ik zat helemaal op mijn plek in de zorginstelling, waar ondanks het grote aantal medewerkers een gevoel van saamhorigheid heerste. Over mijn werkgever was ik zeer te spreken: er werd volop geïnvesteerd in mijn ontwikkeling en welzijn. Zo kreeg ik de mogelijkheid om een studie te volgen en, na het behalen van mijn master, een functie te vervullen die goed bij mij paste.    

Totdat er acht jaar geleden een nieuwe voorzitter van de raad van bestuur aantrad. Er volgden enkele organisatiewijzigingen en de voorzitter introduceerde onze nieuwe manager. Al snel kreeg ik te maken met zijn nare manier van leidinggeven. Zo heb ik hem een keer per ongeluk unithoofd genoemd in plaats van manager. Dat viel compleet verkeerd en heeft hij me vervolgens nog jaren verweten.    

Ik besefte dat ik niet de enige was  

Helaas bleef het daar niet bij. Tijdens een werkoverleg deelde de manager iets over de privésituatie van een collega. Dit betrof een collega die ik persoonlijk goed ken, dus ik vulde zijn verhaal aan. Daar was hij totaal niet over te spreken, waarop hij in het bijzijn van 15 andere collega's tegen mij tekeerging. Iedereen keek weg en hield zijn mond.   

Toen een collega afscheid nam vanwege een andere baan, riep deze collega me apart. Ze zei dat ze het zo erg voor me vond dat tijdens dat werkoverleg niemand voor mij was opgekomen. Toen bleek ook dat het gedrag van de manager dé reden was dat ze ontslag nam. Toen viel bij mij het kwartje: ik ben niet de enige.  

Hij kwam woedend binnengestormd  

Dit werd bevestigd door de uitkomst van een medewerkerstevredenheid onderzoek. Hierin worden ook vragen gesteld over de communicatie met de leidinggevende. Ik vulde de vragen naar waarheid in, maar durfde het niet te versturen. Doordat ons team uit een klein aantal mensen bestond, vermoedde ik dat hij gemakkelijk zou kunnen achterhalen dat ik het was. Hoewel ik dus niet aan het onderzoek had meegedaan, scoorde hij een 4 uit 10 op communicatie. Er veranderde echter niets, ook niet toen het onderzoek enkele maanden later werd herhaald.    

Zijn gedrag bleef al die tijd onveranderd. Ook later heeft hij mij in het bijzijn van collega's beledigend toegesproken. Woedend kwam hij een teammeeting binnengestormd. Zelfstandig handelen werd niet door hem gewaardeerd: alles moest eerst aan hem worden voorgelegd en overal moest toestemming voor worden gevraagd. In al die jaren is het één keer voorgekomen dat hij zijn excuses heeft aangeboden, maar pas nadat een collega met een hogere functie tegen hem had gezegd dat zijn gedrag onacceptabel was.    

Nachtmerries door zijn pestgedrag  

Helaas bleef het niet 'alleen' bij zijn uitbarstingen en kleinerende opmerkingen. Hij liet me keer op keer weten dat ik mijn werk niet goed deed. In alle voorgaande jaren was men juist heel tevreden over mijn werk, maar hij bleef tegen mij zeggen dat ik niet naar behoren functioneerde. Daarop heeft hij een arbeidsdeskundig onderzoek aangevraagd. De uitkomst daarvan was dat ik mijn werk prima deed en dat ik geschikt was voor mijn functie.   

Zijn gedrag door de jaren heen deed zoveel meer met me dan ik wilde. Ik kreeg nachtmerries, ontweek zijn afdeling en keerde letterlijk om als ik hem zag staan. Eén keer kwam ik aanfietsen toen hij buiten stond. Ik ben afgestapt en ben net zo lang blijven wachten tot hij weer binnen was. Hiervoor heb ik via bedrijfsmaatschappelijk werk later psychologische hulp gekregen.   

Ik moest het accepteren of op zoek naar een andere baan  

De bedrijfsmaatschappelijk werker, die ik via de afdeling personeelszaken had benaderd, was op de hoogte van de problemen en gaf aan al meerdere meldingen over hem te hebben ontvangen. Maar de raad van bestuur wilde niets doen met alle signalen. Daarom kreeg ik twee opties: of ik zou het pestgedrag gewoon moeten accepteren of ik zou een andere baan moeten zoeken.  Ik vond dat zo onmenselijk. 

De manager heeft jarenlang in alle vrijheid medewerkers kunnen pesten en kleineren. Met als gevolg dat meerdere collega's vertrokken zijn. De situatie veranderde pas toen er een nieuwe raad van bestuur kwam. Eindelijk werden alle signalen serieus genomen en werd er actie ondernomen. De manager is inmiddels vertrokken.   

Kijk niet weg bij ongewenst gedrag  

Nu het voorbij is, kan ik er pas anders naar kijken. Hadden we maar vaker en beter met elkaar gepraat. Dan hadden we als team naar buiten kunnen treden, want samen sta je sterker. Ik heb er voor mezelf toch iets positiefs uitgehaald: ik ben opener en laat me niet meer kleineren. Laten we alsjeblieft niet wegkijken bij ongewenst gedrag, maar elkaar opzoeken en steunen. Want alleen dan maken we een einde aan pesten op de werkvloer. 

*De echte naam van Frederique is bekend bij de redactie. Ze is ook niet de persoon op de foto.

 

Reageren

Reageer hieronder op het artikel. Je ingevulde voornaam is te zien bij je reactie.

Dit formulier is beveiligd met reCAPTCHA en Google's Privacybeleid en Servicevoorwaarden zijn van toepassing.

Reactie

  • Evelyn
    Na ruim 12 jaar kreeg ik een nieuwe leidinggevende die me van alles ging verplichten en me alle plezier in m’n werk ontnam. Omdat ik tegengas gaf zorgde ze dat ik in een zogenaamd verbetertraject terechtkwam. Er werden allerlei verschillende en wildvreemde mensen op me losgelaten die de meest vreemde dingen suggereerden op basis van hetgeen m’n leidinggevende ze had verteld. Ze was zo verbeten met haar strijd dat ik op den duur bang werd van die vrouw. Ik werd ziek en zij ging mij dagelijks bellen met de vraag wanneer ik dacht weer aan het werk te gaan. Ik kon er niet meer van slapen en heb uiteindelijk m’n ontslag genomen. Van m’n oud-collega’s hoor ik dat ze zelden op de werkvloer is maar altijd thuis werkt al weten ze niet wat ze thuis doet. Dat kan dus blijkbaar als managers elkaar de hand boven het hoofd houden.
  • Muurtje
    Ook ik heb een soort gelijk verhaal. Het heeft me de kop gekost. niemand keek op of om.
  • MiekeG
    hoe herkenbaar. intussen gepensioneerd, maar heel wat afgeleden....
  • Seppel
    Helaas... Heel erg bekend in de oren klinkend! Komt veel meer voor dan mensen denken. En er komt al zoveel bagger van de "patient" over je heen. We zijn allebei gestopt in de zorg. Ligt ook heel veel aan de directie's en het veel te grote leger met managers die zelf nogal eens niet weten waar ze mee bezig zijn !!! Doelloze rapporten maken die in enorme lades verdwijnen maar zich daardoor toch op de borst durven kloppen dat ze onmisbaar zijn.
  • Ine
    Herkenbaar! Ik heb het ook meegemaakt. Melding gemaakt bij Raad van Bestuur , gesprek gehad met manager die niet verder kwam als dank voor je feedback en vervolgens wegkeek net zoals de Raad van Bestuur. De vraag is of de toplaag hier wel over wil spreken en elkaar toch nog kost wat kost beschermt, omdat de manager het altijd zo goed doet!
  • Lia
    Herkenbaar! Ook meegemaakt. Samen met meerdere collega's op de afdeling
  • Marisca
    Herkenbaar ,11collega,s hebben vertrouwens persoon ingeschakeld. Raad van toezicht heeft het serieus opgepakt. Nu nieuw management en directie. Na gelijk van klachten commissie degene met grensoverschrijdend gedrag ontslag genomen .
  • Marian
    Zorg dat je lid wordt van een vakbond, je weet maar nooit waar het goed voor is..!
  • Marian
    Vreselijk dat niemand het heeft opgenomen voor werknemer tijdens overleg, onacceptabel gedrag, van manager of wie dan ook, zelf heb ik een vreselijke hekel aan mensen die het fatsoen niet hebben om hun fatsoen te houden, die krijgen van mij van hetzelfde laken een pak, wie mij niet met respect behandelt, behandel ik evenzo.. en kom op voor de zwakkere in je team, tegen wie dan ook!
  • Karel
    Helaas is het verhaal niet uniek. Bij het CNV ontvangen we met enige regelmaat een melding. Niet zelden is de situatie dan al lelijk ontspoord. Uiteraard probeer je in eerste instantie een oplossing te zoeken waarmee iedereen verder kan. HR, bedrijfsmaatschappelijk werk, de ARBO dienst of de bedrijfsarts kunnen daar goed aan bijdragen. De RvB heeft hierin een sleutelrol. Vanuit de individuele belangen behartiging staan we naast onze leden. En geregeld lukt het ook om tot oplossingen te komen waar iedereen mee verder kan. Maar soms lukt dat ook niet en moeten we een lid bijstaan in een rechterlijke procedure. Niet leuk, maar soms wel nodig. Incidenteel moet zelfs extern toezicht worden ingeschakeld. Altijd jammer als een werksituatie ontspoort, hoe dan ook. Werknemers, maar ook cliënten en patiënten worden hier vaak lelijk door geraakt. Dus meld zaken die fout gaan door middel van een TRIAS melding of anderszins. En schakel zo nodig de vakbond in als je werk in de knel komt. De inzet is: voorkomen is beter dan blussen.
    • Ine
      Beste Karel Als CNV lid heb ik gevoeld dat ik erg in de kou stond omdat er van allerlei politiek verantwoorde stunts uitgehaald werden door de CNV bestuurder om het witte voetje bij de RVB te blijven behouden. Dus het is ook bij CNV erg persoonsafhankelijk hoe de gepeste zich voelt!
  • Lilian
    Heel herkenbaar! Zo had ik borstkanker( inmiddels geweest en gezond) tijdens mijn chemotherapie wilde ik a h werk. Dat hoefde niet blijf lekker thuis werd er door de destijds leidinggevende gezegd. Ik na weken naar kantoor, was mijn bureau, inloggegevens, mail adres weg! Tja zo gaat dat, je kan als verpleegkundige op de afdeling gaan werken. Dit kon echt niet met mijn oedemateuze arm.verder had ze niets voor mij en ik ging weer naar huis. Mijn leidinggevende vertelde toen dat ik niet functioneerde( stond nergens!!!) Ze hield mij ziek. Uiteindelijk ben ik op een Dagbesteding gaan werken maar madame hield mij ziek ( ik werkte mijn contracturen, bleef 5% ziek, ik zat in spoor 2 en nog 3maanden te gaan of ze had mij er uit gebonjourd na 30 j bij dezelfde organisatie te werken. Mijn laatste redmiddel was raad v bestuur aan te schrijven; dit heb ik gedaan en hier werd ik gehoord en gezien. Uiteindelijk beter gemeld, een leuke baan als gespecialiseerde thuis begeleider en de manager is er gelukkig uit gebonjourd!!!
    • Seppel
      Top, helaas is het dan weer afwachten wie de volgende manager is die op dat stoeltje komt zitten. Maar zo te horen heb je er weer plezier in en dat is fijn!
  • Marie-José
    Ik vind dat er een veel beter protocol moet komen als er sprake is van pesten op het werk. Een medewerker moet niet naar een bedrijfsmaatschappelijk werker moeten gaan en te horen krijgen dat ze het pesten moet accepteren of moet uitzien naar een andere baan. Dat is echt te zot voor woorden. Tijdens een bezuinigingsronde heeft het management geprobeerd mij ook weg te pesten. Dat is uiteindelijk niet gelukt. Maar door deze situatie heb ik een ernstige vitale depressie gehad en ben uitgevallen. Ook ik heb met collega’s gesproken, had hun steun en zij ageerden maar dat baatte niet. De manager pareerde iedere discussie met: “Dit is iets tussen mij en de medewerker.”. Ook ik ben naar een vertrouwenspersoon gestapt, maar die steun was slechts op mij als individu gericht. Ook ik ben naar de OR gestapt, maar die doen niets op individueel niveau terwijl hele afdelingen door de betreffende manager werden geterroriseerd. Toen alles achter de rug was heb ik een brief gestuurd naar de directie-bestuurder, die een erg lauwe reactie gaf: “we moeten leren van het verleden”, was haar strekking. En ondertussen heeft deze manager een spoor van vernielingen achtergelaten, mensen voor het leven beschadigd en niet geleerd van het verleden. Na 5 jaar ging hij als interim-mer weer naar andere organisaties en ik vermoed dat hij daar niet anders opereert. Het protocol zou er onder andere uit moeten bestaan dat een onafhankelijk iemand (of wellicht een duo) van buiten de organisatie in dergelijke situaties gaat interveniëren en die advies kan uitbrengen naar directie of Raad van Toezicht. Ik hoop de de PGGM zich daar hard voor kan maken.
  • Lloyd
    Ik vindt het te recht dat iemand op staat en eindelijk openbaar maakt. Dit soort gedrag op de werkt vloer. En met een collega .kan echt niet.ik dergelijke situatie meegemaakt. Maar gelukkig dat ik daar niet meer werk vanwege mijn gezondheid en die is belangrijk.
  • Anneke
    Pesten in de zorg is mij ook overkomen, 30 jaar met veel plezier en zonder problemen in een ziekenhuis gewerkt. Totdat die ene collega bij ons kwam werken. Het woord slang doet haar niet eens eer aan, ze heeft mij volledig de vernieling ingeholpen en steun van mijn collega’s en leidinggevende kreeg ik niet. De manager heeft gedreigd en mij op een zeer onfatsoenlijke manier bejegend en continu gedreigd met ontslag. Ze had het continu over fatsoensnormen in het ziekenhuis die ik overschreden zou hebben, maar zelf overtrad zij alle fatsoensnormen. Het heeft ertoe geleid dat ik ziek thuis kwam te zitten en nog zit. Die collega werkte ook nog op een andere afdeling waar haar collega’s haar bloed wel konden drinken, het ziekenhuis deed niets aan haar gedrag.
    • Linneth
      Ik ben ook jaren lang gepest in de thuiszorg. Mijn leidinggevende gaf opdracht aan de planning om als ik werk, mijn route helemaal vol te stoppen. Zelfs toen ze overgeplaatst is werd mijn route vol gepropt. De verpleegkundige die daar toen werkte vertelde tegen collega 's dat ik dom was. Ik heb 28 jaar daar gewerkt en ik ben met zware rugpijn van onder tot boven in mijn nek gestopt met werken. Ik hoop dat de medewerkers in de zorg meer durven om te praten over pest gedrag, en dat ernaar geluisterd wordt. Als je niet oppast krijgt je zelf de schuld van alles.