Aad (64 jaar) werkt al sinds jongs af aan in de verpleegzorg, daarna in de psychiatrie om later weer terug te keren naar de ouderenzorg. Aad: "Ik keerde terug omdat ik zo graag wil bijdragen aan verandering. Een verbetering voor patiënt, systeem en medewerker."
In het begin kon Aad zich wel vinden in de artikelen rondom de zorgkloof. Nu ziet hij het anders. "Ik zie het meer als een organisatievraagstuk: hoe behoud je werknemers na hun pensioen nu de instroom van jongeren in de zorg achterblijft? De groep die je kunt behouden biedt enorm veel kansen én is groot. Vroeger at je regelmatig op werk een taartje voor de verjaardag van een collega. Nu zat ik ineens wekelijks aan de taart voor afscheid van een collega die met pensioen ging."
Geen focus op leeftijd
Mijn hele leven lang pakte ik projecten met beide handen aan. Tot ik op een gegeven moment merkte dat ik bij een nieuw project dacht: 'ga ik dit wel doen? Werk ik dan nog wel of ben ik dan al met pensioen?' Die vragen spookten door mijn hoofd toen mijn pensioengerechtigde leeftijd naderde. Waarom liet ik me ineens remmen door een getal? Ik bedacht me dat ik vast niet de enige was met deze vragen."
Zo ontstond bij Aad het idee voor de club van 60. Want hoe kun je de oudere werknemers behouden in de sector? Aad besloot in plaats van naar leeftijd naar passie te kijken. Hij begon de club van 60. "Het idee was een exclusieve club voor zorgprofessionals die een link hebben met het getal 60. Zo is iedereen vanaf 60 jaar welkom. Een lidmaatschap kost €60 per jaar. En het samenkomen gebeurt in een gezellige huiskamer in jaren '60 stijl op een locatie in Rotterdam in de setting van een ouderwetse verjaardag kring. Daarbij mogen de blokjes kaas en worst niet ontbreken. Er staat nog net geen glas sigaretten op tafel zoals vroeger."
De club van 60 barst van de succesverhalen
Aad vindt het vooral belangrijk om de verbinding op te zoeken. Het doel van de club is dan ook om het verleden te delen en het heden te bespreken. Eens in de zes weken komt de Club van 60 samen. De gespreksonderwerpen zijn breed. Zo bespreken ze hoe je je eetpatroon kunt veranderen, hoe je het werk vol blijft houden en delen ze hun toekomstplannen.
Aad krijg van de HR-afdeling van zijn organisatie een seintje zodra iemand over ongeveer een jaar de pensioengerechtigde leeftijd bereikt. Op dat moment gaat hij met diegene in gesprek. Aad: "60% zei dat ze na hun pensioen wel deels wilde blijven werken. Ik zie dit als een enorme kans om deze mensen een plekje in organisaties te geven. Laatst sprak ik een enthousiaste man die zei: 'Kijk Aad, ik ga geen 36 uur meer buffelen, maar ik zou dolgraag 2 dagen per week willen blijven werken. Ik zou dan wel graag zeven weken vakantie per jaar willen en niet op de woensdag willen werken.' Organisaties zien dit misschien als een obstakel, want ja, zeven weken is wel veel vakantie. Waarop ik alleen maar denk: Maar dit is een ervaren zorgprofessional die met enorm veel passie 45 weken per jaar wél wil werken!"
De Club van 60 barst van de succesverhalen. Zo sprak Aad laatst een oud-collega die inmiddels met pensioen was. "Ik wist dat haar man enorm van golfen hield en daar zijn dagen mee vulde nu hij ook met pensioen was. Ik belde haar op en vroeg: 'verveel jij je nu niet dood tijdens je pensioen?' Ze zei volmondig ja en besloot haar werk als teamleider in de thuiszorg weer op te pakken. Alleen nu enkel in haar eigen regio en veel minder uren per week. Dat doet ze (als 71-jarige) inmiddels alweer vier jaar met veel plezier."
Zet de ouderen in voor de begeleiding van jongeren
Daarnaast zijn volgens Aad deze mensen niet alleen waardevol voor het opvullen van het personeelstekort, maar ook voor een hogere toestroom van jonge mensen in de sector. "In de zorg is de uitstroom ongeveer 40-50% onder jongeren. Ik ben ervan overtuigd dat als je dit anders organiseert en je de ervaren zorgprofessionals een begeleidende rol geeft, de uitstroom kleiner zal zijn.
Natuurlijk hoeft volgens Aad niet iedereen na zijn pensioen door te werken. Sommige professionals voelen zich na al die jaren niet meer vitaal genoeg om (deels) te blijven werken. Of ze hebben hun pensioen al uitgestippeld met andere plannen. En dat is hun goed recht. "Het gesprek dat ik ongeveer één jaar voor hun pensioen met werknemers heb, zie ik als een soort sollicitatiegesprek. De werknemer in kwestie moet het zelf graag willen, maar als organisatie moet je er ook achterstaan. Als werkgever moet je ook kunnen zeggen: 'Als ik kijk naar de afgelopen jaren, lijkt het me beter om gewoon samen naar de eindstreep te werken en het af te sluiten.' Dit initiatief vraagt namelijk wel om transparantie van beide kanten. "
De Club van 60 blijft groeien
Inmiddels is de exclusieve club, die origineel was bedoeld voor 60 mensen, uitgegroeid tot 179 leden. In het begin kreeg Aad veel kritische reacties, maar inmiddels zien veel mensen het succes én de potentie van de Club van 60. "Momenteel zijn we het landelijk nog verder aan het uitrollen. We blijven meesurfen op de golven en ontwikkelingen in de sector. Ik wil elke zorg- en welzijnsprofessional meegeven om na te denken wat je wil na je pensioen. Ga met je werkgever in gesprek en bespreek je toekomst. Er is meer mogelijk dan je denkt!"
Reageren
Reageer hieronder op het artikel. Je ingevulde voornaam is te zien bij je reactie.
Reactie